Zordu böylesi bir festival öyküsüyle yola çıkmak...
Oysa her memleketin bir festival öyküsü vardır. Memleketlerinin güzelliklerini ortaya çıkarmak, bu güzellikleri tüm insanlarla paylaşmak için yazarlar öykülerini ve de tüm emeklerini, yüreklerini koyarlar ortaya....
Umutla beslenir memleket sevdalıların yürekleri, gözleri hem korkuyla hem yaşla dolar, memleket adına yeteri kadar güzeli ortaya koyamamaktan ürkerler....
Doğduğumuz, büyüdüğümüz, çocuklarımızı kucakladığımız, sevdiklerimizi sakladığımız bu topraklara, sevdamızı, hüznümüzü, acımızı, sevincimizi yaşadığımız bu topraklara, ekmeğimizi kazandığımız bu topraklara olan vefa borcumuzu, bir damlayla değil damlaları çoğaltarak ödemek için düzenlendi bu festival..
Memleketin ne kadar güzel olduğunu, doğasıyla, geçmişten gelen tarihsel kültürüyle, bilimsel araştırmalarla ortaya konan bereketin simgesi otlarıyla, bir arada yaşamı becermiş yirmi iki lehçeli
insanların güzel yaşamıyla yazılan öyküleri anlatmak için düzenlendi bu festival...
Tyche Bereket Tanrıçası Konuralp beldemizin topraklarında bulunan eşsiz bir antik eser..
Sol kolunda ki bir boynuzda taşıdığı çocuk figürü ve meyve çeşitleriyle bereketin simgesi ve yörenin bereket tanrıçası olarak festival de anlatılacak mirasımızdır...
Kadınlarımız, memleketlerinde geçmişten bu güne gelen ot yemeklerin çeşitliliğiyle unutulan lezzetleri, ressamın fırça ustalığın da ki görsellikle festival için hazırladılar...
Bu yemeklere, sadece doyunma amaçlı bakamazsınız, her yemek bir öykü taşır tenceresinde.
KALDİRİK, dağların bize sunduğu, lezzeti özlem içeren bir otumuz.. Kaldiriğin kavurmasını yiyen lezzetini unutamaz..
Dağların güzel mor çiçekli kaldirik otu, dağların güzel otu çiğdemle yarışır güzelliktedir...
Enişte şekeri çok eskiden damatlara hazırlanan bir şekerleme olması ayrı bir öyküdür..
Nişasta helvası, üzerine kuma gelen kadının, üzüntüden elle karıştırdığı helvanın elini yakmaması gibi bir öykünün içinde ki hüznü anlatır...
Höşmerim ise Balıkesir de ki peynir helvasının tersine mısır ve buğday ununun, kaymak ve tereyağıyla kavrulması sonucu muhteşem bir lezzetin balla buluşmasıdır ki, komşuların elde ki olanaklarla yemek şölenine çevirdikleri sofraların öykünü anlatır bize....
Ihlamur çiçeği çayı, hepimiz için vazgeçilmez bir şifa kaynağı olduğu kadar, kadınlarımızın yaprağından sardığı dolma ise, yoklukta yarattığı bir beslenme çeşididir..
Kadınlarımızın nakışlarıyla bezediği yaşanmışlıkları ise türkülere beste olmuştur..
Tüm bunları bir kaç kelimeyle sizlere anlatmam zor ....Yaşamak gerek...
Bu memlekette yaşayan ya da yaşamış olan tüm dostlara ÇAĞRIMIZDIR....
Doğduğumuz ve yaşadığımız ekmeğini paylaştığımız bu topraklara vefa borcumuz var...
Belki en iyisi en güzeli olmayabilir bu festival çalışmaları ama inanın ki en yüreklisi bu çalışmalar...
Gel kardeşim, memleketine el ver ki kardeşim, MEMLEKET DÜZCEMİZ’in güzelliğini anlatmada
Yüreklerimiz bin olsun.... umut ve sevgimle...
Düzce Kent Konseyi Kadın Meclisi
